حقیقت...

نوشته شده در جمعه سی و یکم شهریور ۱۴۰۲ساعت 22:21 توسط masi|

نوشته شده در شنبه پانزدهم مرداد ۱۴۰۱ساعت 3:0 توسط masi|

نوشته شده در شنبه بیست و نهم مرداد ۱۴۰۱ساعت 4:47 توسط masi|

نوشته شده در یکشنبه سیزدهم شهریور ۱۴۰۱ساعت 13:8 توسط masi|

نوشته شده در جمعه بیست و هفتم خرداد ۱۴۰۱ساعت 1:24 توسط masi|

نوشته شده در جمعه بیست و هفتم خرداد ۱۴۰۱ساعت 1:39 توسط masi|

نوشته شده در شنبه بیست و هشتم خرداد ۱۴۰۱ساعت 1:52 توسط masi|

تو باشی و هوای بهار و من
قدم به قدم فدایت می‌شوم
تو باشی، از لحظه‌های دلتنگی جلو می‌زنم
به تمام در‌های بسته دهن کجی می‌کنم
به بن بست ها، به خیابان‌هایی همه با یک نام …
دوست دارم تو باشی و من نشانی‌ها را گم کنم، راه خانه را هم ندانم تا همه بفهمند

برای من کم حواس خانه آن جاست که تو باشی

و من قدم به قدم فدایت شوم بهارت مبارک عشقم

برای عیدی امسالت
یک سبد ستاره چیده ام
تکه‌ای از ماه را
و یک شاخه نیلوفر
سال تحویل می‌شود
و من برایت لبخند می‌زنم
نوروز مبارک

نسبت من با تو نسبت دوری است
مثل دو ستاره که هزاران سال نوری از هم دورند
مثل دو درخت روی دو تپه دور که از میانشان رودی می‌گذرد و شاخه هایشان حسرت لمس هم را دارند
مثل دو پنجره روی یک دیوار سنگی.
اما این همه دوری مرا از خیال تو محروم نمی‌کند
تو آرزوی هر سال و هر ماه و هر روز و هر لحظه منی
تو سال هاست که آرزوی سال تحویل منی